donderdag 17 oktober 2013

Jarig

hallo allemaal. ik krijg veel reacties op mijn vraag of ik bij mensen een verjaardag mag komen vieren. alleen al dit weekend zijn er ruim zestig verjaardagen waar ik me bij aan zou mogen sluiten. bedankt ik vind dit heel bijzonder geloof ik, leuk en behoorlijk verwarrend allemaal. mensen bellen me regelmatig op met de vraag: kees waarom heb je de betreffende advertentie geplaatst. er zijn ook veel televisieprogramma's die met me mee willen naar verjaardagen. maar dan zou ik het middelpunt zijn, de jarige als het ware, terwijl ik dat juist zo moeilijk vind. daarom ben ik dit onderzoek begonnen, zodat ik me er voorzichtig maar zeker in zou kunnen oefenen. de laatste dagen ben ik echter al jariger dan ooit tevoren. 

ik heb verjaardagsbezoek altijd lastig gevonden, en jarig zijn nog zwaarder. ik voel me bij dergelijke gelegenheden gedwongen iemand te zijn die ik niet volledig ben, dat wil zeggen: het feestvarken de verre vriend of de achterlijke neef bijvoorbeeld. een verjaardag is een plaats waar dingen moeten omdat ze zo horen, omdat ze al jaren zo gaan. daar kan ik niet zomaar tegen. ik wil geen taart eten omdat je nu eenmaal taart eet op een verjaardag. ik kan geen slingers aanzien waar geen overtuiging van afstraalt. ik vier mijn verjaardag niet zolang het van mij verwacht wordt. jarig ben je niet zelf, maar voor de ander, daar lijkt het op.

ik wilde hier iets mee beginnen. ook al ben ik jarig, toch vier ik mijn verjaardag. dat motto wil zeggen: al heb ik er niets aan kunnen doen, al is het me onvrijwillig aangedaan, toch doe ik alsof ik er het er volledig mee eens ben. net als het leven kun je een verjaardag ontvluchten of lijdzaam en gekweld droevig beroerd ondergaan, maar je kunt het je ook eigen maken, ervoor zorgen dat het voelt alsof je er volledig voor bent gegaan, dat dit precies is wat je wilt, iedere dag weer, een groot feest, ja: een verjaardag.

ik heb mijn advertentie geplaatst omdat een verjaardag zich goed leent voor onderzoek naar bepaalde lamlendig vanzelfsprekende gebruiken, strenge regels zo je wilt zelfs: gespreksstof muziek hapjes. en het onvermogen om daar openhartig aan te twijfelen omdat het tenslotte feest is. ik hoop dat ik door veel verjaardagen bij te wonen een inzicht kan krijgen in hoe men denkt dat een verjaardag hoort, en daar loodrecht op een antwoord op de vraag te vinden hoe een verjaardag oprecht plezierig kan zijn. dit is een persoonlijk onderzoek. ik wil erachter komen hoe ik mezelf op een verjaardag kan vermaken. en daarop voortbordurend voortslingermakend: hoe ik in alles waarmee ik noodgewdongen zit opgescheept mijn eigen overtuiging kan vinden.

er zijn mensen die denken dat het treurig is de dagen dat ik alleen in mijn kamer jarig was. integendeel, ik word iedere 5 maart wakker en dan voel ik me jarig en dan haal ik lekkere dingen in huis en zit ik helemaal zelf te genieten van iets waar ik helemaal niets voor heb hoeven doen en dan zwelg ik zelfs een beetje bij het idee dat ik mijn verjaardag niet vier met allerlei familieleden of vrienden die me allemaal geen bal interesseren. ik ben dan jarig zoals ik dat wil.

ook al ben ik jarig, toch vier ik mijn verjaardag. en iedereen bij wie ik het komende jaar op visite ben geweest wordt uitgenodigd. er moet nu eenmaal taart geserveerd worden, maar ik zal ervoor zorgen dat het taarten zijn waar ik achtersta. ik zal slingers maken die wezenlijk feestelijk zijn. de verjaardag zal weer leuk en oprecht zijn in plaats van een uitgekauwde dodelijk ongemakkelijke pijnlijk stinkende berg van gewoonten.

hoewel ik redelijk tegen al de verjaardagen waarvoor ik ben uitgenodigd opzie zal ik er zijn en ik hoop dat we het samen leuk kunnen maken. komende zaterdag is de eerste. vanaf dan kies ik iedere week een verjaardag uit. ik zal op deze pagina vertellen hoe het is gegaan en dan kun je zien hoe langzaam maar hopelijk zeker mijn eigen verjaardag vorm zal krijgen. dat hoop ik echt.

vriendelijke groeten,

kees de haan




4 opmerkingen: